Virtualiseren van de basisbehoeften
Men krijgt het steeds drukker...tenminste; men probeert steeds meer activiteiten binnen een bepaald tijdsbestek te plaatsen. Hierdoor lijkt het alsof men drukker is geworden en alsof men aan meer verwachtingen moet voldoen. Dit verwachtingspatroon bepalen we doorgaans zelf in onze onderbewuste; de trend is hierbij dat men moet voldoen aan het beeld dat men in feite zelf schept. Er kan steeds meer, dus men moet ook steeds meer binnen korte tijd kunnen om alles uit het leven te halen....Sociaal contact maakt steeds vaker plaats voor afspraken die prioriteit hebben.
Om de verwachtingen waar te maken in de echte wereld (alles moet kunnen; werk, kinderen, fitness, familie, cursussen) zoeken we naar een weg om toch alle basisbehoeften te kunnen vervullen. De technieken van tegenwoordig bieden hierbij een uitkomst; het virtualiseren van de basisbehoeften. Door het in een virtuele wereld creeeren van communities die een gevoel van sociaal contact, waardering en erkenning geven, besparen we een hoop tijd in de echte wereld. Tijd die besteedt kan worden aan andere behoeften als zelfontplooiing.
Men krijgt het steeds drukker...tenminste; men probeert steeds meer activiteiten binnen een bepaald tijdsbestek te plaatsen. Hierdoor lijkt het alsof men drukker is geworden en alsof men aan meer verwachtingen moet voldoen. Dit verwachtingspatroon bepalen we doorgaans zelf in onze onderbewuste; de trend is hierbij dat men moet voldoen aan het beeld dat men in feite zelf schept. Er kan steeds meer, dus men moet ook steeds meer binnen korte tijd kunnen om alles uit het leven te halen....Sociaal contact maakt steeds vaker plaats voor afspraken die prioriteit hebben.
Om de verwachtingen waar te maken in de echte wereld (alles moet kunnen; werk, kinderen, fitness, familie, cursussen) zoeken we naar een weg om toch alle basisbehoeften te kunnen vervullen. De technieken van tegenwoordig bieden hierbij een uitkomst; het virtualiseren van de basisbehoeften. Door het in een virtuele wereld creeeren van communities die een gevoel van sociaal contact, waardering en erkenning geven, besparen we een hoop tijd in de echte wereld. Tijd die besteedt kan worden aan andere behoeften als zelfontplooiing.
Online communities zijn de afgelopen drie jaar als (virtuele) paddestoelen uit de grond geschoten. Het resultaat is dat men meer sociaal contact heeft, maar de kwaliteit hiervan soms ver te zoeken is. Eindeloze 'wall discussies' over de 'status' van een gebruiker van Facebook, tot krabbel-de-krabbel-wat-een-leuke-buddypoke! op Hyves. Met 533 vriendjes, waarvan de helft verontwaardigd is als je niet binnen een dag reageert met tenminste 2 kudos op zijn of haar geplaatste blog.
Toch zien we ook dat de trend afremt en men bewust wordt dat digitaliseren niet alles kan vervangen. Na de drukke agenda's, de surfmarathons over de communities en de 233 spammailtjes per dag, brengen de burn out's men tot inkeer; de meerwaarde van het sociaal contact gaat om het non verbale en die kleine aanraking die een bepaalde spanning opwekt. Dat valt (nog niet) te virtualiseren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten